Ik stel mezelf ook even voor

Lees even de openingspost, voordat je een topic opent. Stel je vragen in de desbetreffende sub-fora die je hieronder kunt vinden.
Plaats reactie
Alida
Berichten: 5
Lid geworden op: 04 sep 2011, 17:01

Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Alida »

Hallo,

ik ben Alida, 18 jaar.
Ik bekijk al een tijdje de filmpjes van Desteninl en vind het erg interessant.
Veel dingen spreken me erg aan.
Ik ben chronisch ziek en ben op zoek naar iets wat me zou kunnen helpen verder te gaan.

Zoals gezegd spreken veel dingen van Desteni me aan.. maar wat ik niet begrijp is over het niet- denken en het niet voelen.
Kunnen gedachten en gevoelens dan niet heel handig zijn? Hoe kan je bijvoorbeeld je werk doen of een taal leren zonder te denken? En hoe kan je weten dat je je in een gevaarlijke situatie bevindt zonder te voelen? Dat lijkt me toch onmogelijk?
Ik begrijp heel goed dat het goed is om het te kunnen uitschakelen en dat je dingen niet accepteert om binnen te laten.. maar soms is het toch ook juist functioneel?
Ik hoop dat iemand me dat uit kan leggen :)
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

hoi Alida, bedankt voor je introductie en welkom hier.

denken kan handig zijn, praktisch denken, gezond verstand, waar het ons om gaat is, dat er gedachtes zijn die je denkt zonder dat je zelf leiding hebt; ze gaan hun eigen gang in je innerlijk. Ze dienen zichzelf aan, ze komen vanzelf op en voor je het weet ben je in een hele gedachtengang en al die tijd besta je niet echt hier in de werkelijke werkelijkheid, en alleen maar in je verbeelding.

Dat zie je veel bij mensen, dat we niet echt hier zijn als fysiek wezen, met ons fysieke wezen, maar we zijn in gedachten/gevoelens/emoties.

Een ander soort gedachten zijn de onderbewuste gedachten, die heb je ooit gedacht en voor waar aangenomen en nu bepalen ze mede wie je bent zonder dat je er erg in hebt want ze zijn weggezonken in je onderbewuste. Kun je je voorstellen wat ik bedoel?

En de derde soort gedachten die we bij Desteni onszelf vergeven te hebben toegestaan en geaccepteerd zijn de gedachten die vorm hebben gekregen in de maatschappij/de wereld. B.v. de gedachte dat het normaal is dat er armoede is in de wereld, of dat sommige mensen specialer zijn dan anderen. Dat zijn algemeen heersende gedachten die vormen samen het onbewuste van een mens.

Dit in het kort wat betreft de gedachten die we uit ons systeem verwijderen waardoor we een 'nieuwe kijk' op de wereld krijgen alsof we voor het eerst zien wat er gaande is hier, en we worden de misstanden gewaar die onze aanwezigheid (of beter gezegd; onze afwezigheid!) tot gevolg heeft.


Gevoelens en emoties, ook hierbij gaat het om het tevoorschijn komen van eerder opgeslagen reactie patronen, of ook de bewuste creatie van nieuwe patronen. Je hebt b.v. als kind een reactie gezien van een persoon in je nabijheid op een gebeurtenis en op dat moment zei je innerlijk: ja, ik neem dit over. En vanaf dat moment als je in een vergelijkbare situatie kwam, kwam automatisch dezelfde reactie in jou tevoorschijn en geloofde je dat jij dat was, want je toestemming en acceptatie ervan was je vergeten en nu lag het patroon in je onderbewuste klaar om geactiveerd te worden.

Je kunt dit zelf nagaan door je een bepaalde situatie voor te stellen en te merken dat er bij die voorstelling automatisch het bijbehorende gevoel/de bijbehorende emotie wordt geactiveerd.
Zo heb je je in de loop van de tijd een persoonlijkheid bij elkaar geraapt. Daar komt nog bij de familie patronen die op je overgedragen zijn bij het begin van je leven.
Nu word je in situaties heen en weer bewogen door al deze automatisch functionerende reacties/reactie patronen in de vorm van gevoelens en emoties. In jouw voorbeeld van een gevaarlijke situatie, daar heb je geen angst voor nodig, je ziet het door rechtstreeks te kijken naar de werkelijkheid op dat moment, 'angst is een slechte raadgever', beter is geheel bij je positieven te blijven en gezond verstand te kunnen gebruiken om zo met de situatie om te gaan dat die voor alleen de beste uitkomst heeft.

De vraag rijst: wie ben je nu eigenlijk zelf in deze bonte verzameling gedachten, gevoelens en emoties...

Dit zelf heeft zich ondergeschikt gemaakt en waant zich ondergeschikt aan veel van deze opgeslagen gedachtepatronen en gevoels- en emotionele reacties. Bij Desteni creëren we onszelf langzaam maar zeker tot een stabiel en betrouwbaar zelf, tot een zelf dat het leven met vaste hand leidt, een zelf dat oog heeft gekregen voor de werkelijkheid hier op aarde en dat zich daarom inzet om aan de oplossing te werken zodat leven in Eenheid en Gelijkheid mogelijk wordt.

Maar de eerste verantwoordelijkheid is zelf, zelf onderzoek, zelf oprechtheid, zelf vergeving, zelf verandering, zelf verantwoordelijkheid, zelf vertrouwen.

Tot zover wat duidelijker?
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
admin1
Beheerder
Berichten: 124
Lid geworden op: 28 dec 2008, 00:05
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door admin1 »

Hoi Alida, welkom :)

Geweldige uitleg, Martijn
En hoe kan je weten dat je je in een gevaarlijke situatie bevindt zonder te voelen? Dat lijkt me toch onmogelijk?
Dat is een interessante vraag. Ik denk bijvoorbeeld aan hoogtevrees. Je zou dat kunnen zien als een ingebakken, instinctmatige angst om de mens (en dier) te behoeden voor een doodsmak. Dit is een programmering en er zit een zekere effectiviteit in: je doet snel een stap terug.

Maar wat ik bij mezelf bemerkt hebt is dat bij elk televisiebeeld waarin je van grote hoogte naar beneden kijkt - ik in een flits lichtjes duizelig word en angst voel, mijn adem stokt voor een moment. Volkomen misplaatst - ik zit veilig op de bank. Het angstgevoel op zo'n moment haalt me uit het Hier (veilig op de bank); ik reageer met een plaatje in mijn hoofd (hoogte->angst) op de televisiebeelden. Wat ik doe is me direkt op mijn adem concentreren, mezelf direkt terugbreng in Hier.

Ik heb nog niet gewerkt aan mijn hoogtevrees dmv zelfvergeving en andere tools - maar een interessante vraag is wat er overblijft wanneer ik geen angst meer zou voelen als ik heel hoog sta en naar beneden kijk. Er zijn mensen die absoluut geen angst voelen in zo'n situatie - maar wel een soort ontzag, een besef van gevaar. Waarschijnlijk net zoiets als bij het oversteken van een drukke weg - je kijkt dan heel goed uit of het veilig is om over te steken, maar je voelt geen angst.

Het lichaam geeft een duidelijk signaal met pijn. Je hand verbrandt in kokend water en dat doet pijn, dus trek je je hand snel terug. Zou je geen pijn voelen dan blijft er niet veel over van je hand.
Misschien ligt hoogtevrees in het verlengde?
Alida
Berichten: 5
Lid geworden op: 04 sep 2011, 17:01

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Alida »

Hallo,

dank jullie voor het welkom en de uitleg! :)
Die onbewuste gedachten waar je geen controle over lijkt te hebben begrijp ik heel goed inderdaad.
Als ik stil lig of zit of sta en me concentreer op mijn ademhaling merk ik dat er allemaal gedachten zomaar ongevraagd opkomen. Dat merk ik al een tijd. Sinds ongeveer een jaar of twee ben ik er mee bezig en merk ik dat ik er soms meer rust in kan krijgen en dichter bij mezelf kom.
Haha, ik schrok al even toen ik dat zag/ las over niet- denken.. want helemaal niet denken zou betekenen dat je een soort.. zombie wordt. Maar praktisch denken is wel goed dus.

Net zo als die functionele gedachten zijn er dus ook functionele gevoelens.. zoals dus pijn aan een brandende hand of hoogtevrees inderdaad.
Maar soms komen die gevoelens op als ze niet nodig zijn en zit het je eigenlijk alleen maar in de weg. Daar moet je vanaf.
Maar wat ik me dan wel afvraag.. hoe zit dat dan met positieve gevoelens? En herinneringen?
Stel; je kijkt tv of je hoort een leuk nummer op de radio, iets wat je herinnerd aan iets leuks wat je hebt meegemaakt, dan voel je je weer even zoals toen, en geniet je er weer even van. Je bent dan niet in het hier en nu... Is dat dan dus verkeerd? Onoprecht?

Begrijp ik het een beetje goed of niet?
Als ik te veel vragen stel moeten jullie het maar zeggen ;)
Zijn er trouwens ook Desteni cursussen of bijeenkomsten in Nederland? Of is dat alleen voor "gevorderden" ?
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

Hoi Alinda, vraag gerust verder, bij Desteni onderzoeken we alles, dus we stellen ook overal vragen over. Ik ben blij dat je e.e.a. uit onze antwoorden kunt plaatsen door je eigen zelfonderzoek. Zoals wat je schrijft over je ademhaling en dichter bij jezelf komen.
"Als zombies", dat zeggen meer mensen, als je niet denkt wordt je een zombie. Het omgekeerde is echter waar, kijk maar eens op een zaterdag in een drukke winkelstraat: iedereen loopt als een zombie met rond, geheel in beslag genomen door gedachten over aankopen.
Als iemand niet in gedachten is maar werkelijk hier aanwezig, dan is ie juist geen zombie! Zie je het?

Positieve gevoelens en herinneringen... het opwekken van een positief gevoel is ook een vorm van niet-hier-zijn. Alle gevoelens die ontstaan als een reactie halen je weg uit de werkelijkheid en nemen je in beslag. Als mensheid zijn we verslaafd/slaaf van deze ervaringen. Als we ze niet hebben dan voelen we ons verveeld. En als dat erg lang duurt dan worden we gedeprimeerd/depressief en uiteindelijk kan dat in zelfmoord uitmonden. De persoonlijkheid die we voor onszelf hebben samengesteld als onszelf heeft voortdurende stimulatie nodig.

Dus ja, het verblijven in een positief gevoel is zelfonoprecht: je bent immers niet jezelf, je bent het gevoel. Bijkomend nadeel is dat als je toestemming geeft te bestaan als een positief gevoel, je ook toestemming geeft te bestaan als een negatief gevoel. In de mind bestaat alles in tegenstellingen, iets komt altijd met de tegenstelling ervan.

Vandaar de adem als wie we zijn, die is gewoon een fysiek gegeven, altijd hier. Als we uitademen geven we leven (aan bomen en planten die immers CO2 inademen), als we inademen dan nemen/ontvangen we leven (de zuurstof die zij uitgeademd hebben).

Wat wel mogelijk is, is een gevoel als zelfexpressie, dan komt het niet als een reactie op een herinnering/gedachte/beeld, maar dan komt het uit jezelf voort. Je kunt b.v. spontaan dankbaarheid uit jezelf voelen opkomen zodat je dankbaarheid bent als uitdrukking van jezelf.

Wat heb je voor chronische ziekte, als je dat wil delen tenminste.

Desteni bijeenkomsten in Nederland die zijn er alleen als we die zelf opzetten. Dus als je dat wilt dan kan ik een mail sturen naar de Nederlanders en Vlamingen om te zien waar en wanneer en hoe.

We hebben geen 'gevorderden', we werken immers in het principe van eenheid en gelijkheid. Door te bloggen en vloggen kan je laten zien dat je vastbesloten bent om dit principe tot de realiteit op aarde te maken voor de mensheid, en hoe langer je dit hebt laten zien hoe duidelijker het is dat je betrouwbaar bent en deel uitmaakt van de Destonians.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Alida
Berichten: 5
Lid geworden op: 04 sep 2011, 17:01

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Alida »

Hallo,

fijn dat ik mijn vragen mag stellen:)

Dat met die zombies bedoelde ik meer mee als je helemaal niet denkt, dus ook geen praktisch denken.
Maar het beeld van een drukke winkelstraat ken ik maar al te goed. Heel veel mensen lopen daar. maar niemand is er eigenlijk echt.. totaal in hun gedachten verstrikt.

Als ik het goed begrijp is het idee dus alle lagen van gedachten en gevoel en denken van wie je zou zijn van je af te gooien en dan echt tot jezelf komen?

Ik heb wel eens (nu net nog) een onbeschrijfelijk gevoel, als het begint te regenen bijvoorbeeld.
Zoals ik zei is het onbeschrijfelijk.. maar je zou het kunnen zien als iets van "wat mooi" Is dat wat je bedoeld met zelfexpressie? Dat gevoel komt namelijk diep vanuit mezelf.

Ik zag in een filmpje dat als je je slecht voelt het min of meer je eigen schuld is, omdat je dat gevoel zelf hebt toegelaten. Maar hoe zit dat dan bijvoorbeeld met kinderen die mishandeld worden, of natuurrampen (ik noem maar iets)? Dan kan je er toch niet omheen dat je je slecht voelt, of wel?

Ah oke, het is niet zo dat er een vaste datum is waarom jullie (we?:P) bijeenkomen. Op zich wel handig. Voordat ik daar bij zou zijn zou ik ook graag meer er van willen weten hoor, want nu weet ik er nog niet zo gek veel van.

Ik heb ME (dus vermoeidheid en concentratiestoornissen enz. vandaar ook dat ik niet alles hier goed kan lezen en ik soms misschien wat vaag schrijf).

Nog even twee totaal andere vragen;
Wat is vloggen?? :P
En hoe komt het dat er niet zo veel mensen mee rop het forum schrijven de laatste tijd? Is iedereen weg, of gewoon met andere dingen bezig, of iets anders?
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

hoi Alida, vloggen is video's maken en publiceren over je proces van zelfrealisatie/-creatie. Op youtube b.v. en op facebook, en nu hebben we ook destonians.com.
Van je af te gooien, ja als dat een ander woord voor jezelf vergeven is ja! Begrijp het woord vergeven: je houdt kenmerken vast als je persoonlijkheid, en dan houdt je ze niet langer vast als 'wie je bent', de verzameling kenmerken, je laat ze los om ze nooit meer te claimen als 'jezelf'. Dan heb je ze vergeven: weggegeven om ze je nooit meer toe te eigenen.

En terwijl je daarmee bezig bent creëer je jezelf opnieuw.

Klinkt als zelfexpressie wat je daar beschrijft.

Als we zelfvergeving totaal gedaan hebben dan hebben we geen emotionele reacties meer n.a.v. de wereld. Wel kunnen we onszelf uitdrukken n.a.v. de wereld, dat zie en hoor je de Destonians ook doen, we drukken onszelf uit over war er in de wereld aan de hand is, maar niet vanuit een emotionele beweging. Dat is de vrucht van ons werk aan onszelf: het proces, waardoor we met gezond verstand over alles kunnen praten en redeneren.

Nee we (! :)) hebben geen vaste datum. We doen op die bijeenkomsten onze processen samen, we delen met elkaar wat er in ons omgaat en bespreken punten uit het Desteni materiaal en hoe het gaat met de diverse Desteni projecten, dat soort dingen, en we hebben lol. 't Is heel ongedwongen, onofficieel.

Zo vaag vind ik het niet, doe jezelf niet tekort ajb! Ik kende iemand die zoiets had als jij, is idd chronisch, wellicht is er met zelfvergeving veel aan te doen. Wij komen van veel dingen af, van verslavingen aan gewoontes zoals roken, nagelbijten tot aan asthma aan toe. Ik heb mezelf al van kou vatten en de griep krijgen afgeholpen.

Ja mensen die hier beginnen op dit forum verhuizen vroeger of later naar het Engelstalige forum.
We hebben best een aantal Nederlanders en Vlamingen die bij Desteni zijn, je zult ze wel leren kennen.

Als je het leuk vindt maak dan een facebook profiel aan dan kun je een kijkje nemen in de Desteni groepen die we daar hebben gecreëerd. Een zelfvergeving groep waar we die delen, wie dat willen. En een aantal groepen over het Gelijkheids Geld Systeem, groepen over de dwaasheid van religie, en een groep over gezond verstand, en zo meer. Of zou dat te lastig voor je zijn.

Kun je goed Engels? Ben je nou veelal thuis ? Doe je wel dingen?

Als ik teveel vragen stel dan moetje het zeggen....
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Alida
Berichten: 5
Lid geworden op: 04 sep 2011, 17:01

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Alida »

Hallo Martijn,

klinkt best gezellig zo'n bijeenkomst!:)

Bedoel je echt dat je nu nooit meer griep hebt??!
Haha, astma heb ik ook (maar niet zo erg hoor, af en toe heb ik er last van).
Hoe kan je dan van zulk soort dingen afkomen?

Nog even over zelfvergeving.. je zegt dus eigenlijk tegen jezelf "ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat...." en dan? Ik bedoel, het is dan (neem ik aan) niet automatisch het geval dat het gevoel of de gedachte niet meer terug komt toch?
Hoe train je zoiets. Ik probeer het hoor, maar zijn er ook specifieke manieren om het te trainen?
(i.p.v. maar een beetje aan te klooien zoals ik nu hahaha :P)

En dan nog even een vraag... hoe zit dat met lol hebben? Als ik met wat vrienden praat en ik vind iets grappig dus ik lag erom, behoort dat ook tot een gevoel van de mind, wat je niet moet toelaten?

Je stelt zeker niet te veel vragen hoor, dat doe ik zelf ook immers ;)
Ik ben niet bijzonder goed in Engels... ik kan het vaak wel verstaan en lezen (soms met woordenboek) maar spreken en schrijven vind ik een stuk lastiger. Maar ik merk wel dat ik af en toe wat vooruit ga erin :)
Ik ben heel veel thuis inderdaad.. ik kan niet veel dingen doen. Koken enzo lukt nog wel.. maar veel meer ook niet.
Facebook.. misschien doe ik dat nog wel eens, ik heb het wel eens gezien en vind het persoonlijk erg onoverzichtelijk, dus dat is moeilijk met mn concentratie zegmaar. Maar ik werk eraan om dat beter te krijgen, dus wie weet..:)
Is het zo dat als ik geen youtube account maak de Destonians me automatisch niet vertrouwen? Omdat bijna iedereen wel ene youtube account heeft zag ik..!
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

Ja, nadat je je zv hebt uitgesproken, dan komt de self application, de zelftoepassing. Dus in een vergelijkbare situatie waarin normaal gesproken dat zou optreden wat je jezelf vergeven hebt, daarin kijk je of je in staat bent om niet weer in dat oude patroon te gaan maar in plaats daarvan te ademen door het moment heen. De adem als wie en hoe je bent, stabiel hier fysiek aanwezig, niet meegevoerd in de oude mind reactie.

Om dit te vergemakkelijken kun je nadat je de oude programmering van jezelf hebt vergeven een nieuwe programmering aanbrengen door te zeggen; als ik .... voel, dan stop ik in het moment. Ik adem, en ik realiseer me dat het een reactie/beweging van de mind is, het is niet echt en het heeft geen macht over mij. Okee?

Als je toch weer 'valt' voor een reactiepatroon dan ga je opnieuw zelfintimiteit toepassen; kijken in jezelf wat er achter je reactie zit, de 'wat-maakt-nou-dat-ik ...' vraag. En dan vind je wellicht iets wat je eerder in je leven was gaan geloven, over iemand op wie je reageert b.v. en dan vergeef je jezelf dat ook. En zo ga je door. De Introduction To Desteni (ITD)cursus heeft effectieve manieren te bieden om heel ver te gaan in dit achterhalen van op elkaar gestapelde opvattingen in jezelf. Kan ik je uit ervaring vertellen, dus als je ooit de kans ziet: doen!

Nooit meer de griep, in ieder geval al een paar jaar niet meer. Ik geef je een voorbeeld van kou vatten: door de manier waarop mijn moeder mij trachtte te beschermen was ik gaan geloven dat als er winterse koude lucht tegen mijn keel woei, dat ik dan verkouden zou worden (doe een das om anders vat je kou...).
Ik fietste in zulke kou, ik had geen das om en ik voelde dat m'n keel aangetast werd en dat ik geen weerstand had om te voorkomen dat ik verkouden zou worden. Toen zei ik: ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben te geloven dat ik verkouden word als deze koude lucht tegen m'n keel waait. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat ik verkouden word. En zo verder tot ik alle punten die ermee verbonden waren gehad had. Daarna was de keel zonder das geen probleem meer. Daarna vond ik het meestal gewoon lekkerder om een das om te hebben. Maar niet meer uit angst om verkouden te worden!

Zo kun je dat aanpakken.

Wil je ajb gewoon lol hebben? Je merkt zelf wel wanneer je zelfonoprecht lol hebt, dat voelt dan onecht, gemaakt. Daar stop je dan mee. Het stoppen van jezelf houdt niet in "wat je niet moet toelaten", zoals je schrijft. Een reactie is er of niet. Als ie er is en je laat hem niet toe dan onderdruk je hem, is niet handig want: hij is niet weg, alleen maar onderdrukt. Opgeslagen in je lichaam.

Het is wellicht een idee om zelfvergevingen te lezen van anderen op het ITD forum, is Engels, maar dan krijg je een indruk waar mensen allemaal mee bezig zijn wat dat betreft. Hoe ze punten in zichzelf aanpakken. Ik nodig je ook uit om zelfvergevingen op dit forum te plaatsen dan kan ik ze voor je checken, cool?

Mensen zijn aanvankelijk niet te vertrouwen, we kunnen zelfs onszelf niet vertrouwen, dat weet je wel. Om vertrouwen te kweken publiceren we onszelf. Door schrijven in blogs en praten in video's kan iedereen te weten komen wie we zijn waar we voor staan, hoe we bezig zijn met onszelf. En door ons te volgen wordt duidelijk hoe ons proces verloopt en we kunnen elkaar daarin dan ook assisteren en ondersteunen. Net zoals jij en ik nu ook doen in deze introductie van jou. En na verloop van tijd vinden we iemand dan zo te vertrouwen dat zij/hij toegelaten kan worden tot delen van Desteni waarin we een hechte groep zijn en van waaruit we b.v. allerlei acties ondernemen op het internet, en b.v. nieuwe ontwikkelingen/mogelijkheden i.v.m. het Gelijkheids Geld Systeem onderzoeken. Er is heel veel gaande.

Dus daarom heeft iedereen een youtube account, meestal meer dan 1 zelfs, en een blog, en een facebook account, alles onder onze geboorte naam, omdat we willen staan als wie we zijn in het maarschappelijke systeem, voor iedereen herkenbaar en kenbaar. We laten geen misbruik toe op onze youtube kanalen in de vorm van rotopmerkingen of schelden e.d.zulke youtubers blokkeren we.

Ik heb plezier in onze communicatie. Als je wilt dan help ik je met een facebook account maken, dat maakt het voor jou een stuk makkelijker kan ik me zo voorstellen. Eh, kijk maar. groetjes en slaap goed.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Alida
Berichten: 5
Lid geworden op: 04 sep 2011, 17:01

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Alida »

Hallo,

al weer een tijdje geleden.
Ik heb een slechte week, qua vermoeidheid e.d.

Duidelijke uitleg wat je in je vorige bericht vertelde.
Ik heb al even gekeken op het engelse forum en een aantal dingen gelezen, heel interessant:)

Heel herkenbaar trouwens, wat je schreef over ziek worden en die sjaal!
Ik had zoiets ook, nouja.. eigenlijk precies hetzelfde. Ik dacht ook altijd van "oh nee, dan wordt ik ziek", totdat ik een keer dacht van is dat wel zo. En het was niet zo! Ik vond het inderdaad ook wel lekker! (ik ben ook meer een winter en sneeuw mens dan zomer haha).

Ik heb even een belangrijke vraag...
Een paar dagen geleden heb ik mijn ouders over Desteni verteld, en ze een paar filmpjes laten zien (introductie filmpjes en nog een aantal). Ze vonden het helemaal niks.. en proberen mij nu eigenlijk te verbieden om er nog mee bezig te zijn.. Wat moet ik daar nou mee?
Ik heb nu echt het gevoel dat zij mij in de weg staan bij mijn proces. En ik ben bang dat vrienden ook zo gaan reageren. Hoe moet ik daar mee omgaan?

groetjes, Alida
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

hoi Alida,
dat is iets dar maken we allemaal mee bij Desteni: vrienden en familie die het niks vinden of zelfs gevaarlijk. Nou ja het is ook gevaarlijk, voor EGO, lol. Hoe meer mensen opgaan in hun bestaan als persoonlijkheid, als typetje zeg maar, hoe minder Desteni hun aanspreekt.
Hoe ga je ermee om. Goeie vraag natuurlijk, je schrijft "ik ben bang..." als dat zo is dan heb je een vergevingspunt te pakken
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat ...
daarachteraan kan een ander punt komen, angst om alleen te staan, angst om financiële support te verliezen, angst om verstoten te worden, angst om zonder deze mensen niet te kunnen bestaan, angst om dood te gaan als ze je de rug toekeren.
Maar ook b.v. angst voor boosheid van je ouders, angst voor hun afwijzing, enz.

Ga daarvoor zelfintimiteit toepassen, kijken in jezelf en zoveel mogelijk uitrafelen want alles wat er nog zit vertroebelt je heldere kijk op de situatie.

Verder kun je verklaren dat je een volwassen persoon bent die haar eigen keuzes maakt en als je ouders vertrouwen in hun opvoeding van jou hebben dan zouden ze nu ook vertrouwen kunnen hebben in waar je mee bezig bent, en dat als ze dat niet hebben dat ze dan moeten uitzoeken en vertellen waar bij hun de twijfel zit aan die opvoeding van jou. Ik bedoel, ZIJ hebben een probleem, niet jij. Laat ze precies vertellen waar ze een probleem mee hebben, waar zijn ze bang voor, watvoor associaties hebben ze bij Desteni en dat ze zelfvergeving kunnen toepassen om hun probleem op te lossen, het gaat niet over jou, het gaat over hun. Ze zullen hun angsten en oordelen en wat al niet onder ogen moeten zien.

Zeg maar dat het een absoluut ondenkbare reactie is om jou iets te verbieden, je leeft niet in een dictatuur! Zeg maar dat je zelf Desteni onderzoekt en dat je er echt wel mee stopt als het niks blijkt te zijn, dat je echt niet doorgaat met iets wat schadelijk voor je is. En dat als zij geen vertrouwen in jou hebben datje dat erg tegenvalt van ze. En als ze denken zo te doen omdat ze het beste met je voor hebben laat ze dan maar precies uitleggen hoe ze dat zien.

Je kunt de punten die ze naar voren brengen allemaal naar hun zelf terugbrengen, niets ervan heeft met jou of met Desteni te maken. Schrijf het voor de aardigheid op, alle punten en geef hun er een afschrift van mee om aan te werken. Dan zullen we 's zien uit wat voor hout ze gesneden zijn.

Zo dat wou ik eerst even kwijt. Vertel je me of je er wat aan hebt? je ziet en je wist het al: Desteni is opstaan in jezelf. Daar is veel moed en doorzettingsvermogen voor nodig. Want met name mensen die je al lang kennen willen je houden zoals ze je kennen omdat dat is waar ze mee vertrouwd zijn en zich comfortabel bij voelen.

Leuk dat je al op het forum hebt gelezen! "heel Interessant", cool! Een slechte week, da's rot! Dus je ziekte wisselt, waardoor wordt het erger dan?

" Ik heb nu echt het gevoel dat zij mij in de weg staan bij mijn proces." Ook een vergevingspunt. Je moet rekenen dat alle mensen om je heen jou je vergevingspunten aanreiken, dus niemand kan ooit jouw proces in de weg staan, alleen jijzelf. Nietwaar: als je gelooft dat zij jouw proces in de weg staan dan maak je het voor jezelf zo.

Eh ik ga weer verder, later....
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Ik stel mezelf ook even voor

Bericht door Martijn »

Alidaaaa, waar beeeen je.....?
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Plaats reactie

Terug naar “Stel jezelf voor”