AlexC schrijft

Deel hier je persoonlijke proces en/of je hersenspinsels. Dit forum wordt niet streng gemodereerd.
Plaats reactie
Valerie
Berichten: 21
Lid geworden op: 08 mar 2009, 01:19
Locatie: aarde
Contacteer:

Re: AlexC schrijft

Bericht door Valerie »

Thanks for sharing Alex.
Valerie
Berichten: 21
Lid geworden op: 08 mar 2009, 01:19
Locatie: aarde
Contacteer:

Re: AlexC schrijft

Bericht door Valerie »

AlexC schreef:Ik heb ervoor gekozen om voor mijzelf te schrijven—daarbij het niet zozeer te hoeven delen met de wereld via internet.
Haai Alex, nogmaals bedankt voor het delen van je "verhaal"! Maar om nog wat dieper op je "verhaal" in te gaan, ben er nu echt even voor gaan zitten hier! Het is juist heel effectief om voor jezelf en anderen als jezelf te schrijven over jezelf. In het begin, dat ik hier op de forum kwam, had ikzelf ook zoiets van "hmmm", maar in dit punt zag ik uiteindelijk bij mezelf dat dat puur de "angst" is om jezelf en anderen als jezelf hierin onder ogen te komen aan het vermijden bent. "Angst" om je ware expressie te delen met anderen als jezelf hierin. Ik onderzoek mezelf nog steeds op dit punt om in de communicatie met anderen als mezelf om dit wat meer op de voorgrond te laten treden als een expressie van mezelf als leven. Ook in de alle daagse communicatie met mensen op het "werk" bv. ook, "vrienden", "familie" om het zo maar onder woorden te brengen) terwijl ik het proces doorloop"). Om mezelf maar te beschrijven van hoe ik daar zelf in het "verleden" in stond, was vergelijkbaar met hoe je jezelf omschreef dus in die zin: "stil", "teruggetrokken" in mijn "eigen wereldje"=/was "teruggetrokken" zijn veilig in mijn "eigen bubbeltje".

Ik heb al heel wat geschreven over mij/mijn ervaring van mijzelf en neergezet op mijn blog (kuch).
Blijf hier vooral mee doorgaan!

De ervaring van mijzelf dat ik opschrijf is heel vaak negatief geweest... niet perse negatief, maar gewoon wat het is. Ik heb mij opengesteld tot mij, tot wie ik echt ben.
Hierop het volgende: "Staat ook onder het kopje vermeld: "De oplossing van het jezelf naar zelfbevrijding schrijven">> Want door jezelf te beschrijven maak je jezelf vrij om de vrijheid te leven als de expressie van jezelf hier als de adem – niet het verleden vol met herinneringen opgeslagen in het mindsysteem verslaafd en verloren en verzonken in het verenigd bewustzijnsveld!<<
Wie je dan denkt te zijn, zoals je dat beschrijft -- heel herkenbaar punt in mezelf geweest in het "verleden"=dat dat dus niet is wie je echt bent! Is dus jezelf als het ware hierin in je "mind-bubbeltje" jezelf voor de gek houden. Dus dan dieper hierin in jezelf gaan kijken! Heb mezelf daar ook doorheen moeten pushen. Gefocused zijn en blijven in de adem van mezelf hier als leven!


Meeste mensen kennen mij als een hele stille persoon dat nauwelijks praat en bijna altijd thuis is. Het is wie ik ben maar tegelijkertijd ook niet, het is niet wie echt echt ben, maar wat ik mij heb geaccepteerd and toegelaten mijzelf druk over te maken.
Observeer jezelf nu in deze zin, hoe je jezelf omschrijft hierin...je zegt: "het is wie ik ben maar tegelijkertijd ook niet, het is niet wie ik ben" -- het is ook niet wie je bent! En daarin realiseerde je even, dat dat is wat je hebt toegestaan in jezelf en hebt geaccepteerd in jezelf van jezelf te geloven en te worden in jezelf.

Het kan mij echt niet schelen wat anderen van mij vinden en hoe zij mij zien. Maar ik heb eerlijk gezegd mij heel erg laten beïnvloeden in de ervaring van mijzelf.
Juist! Je hebt jezelf hierin weer lopen "mind-fucken" om het zo maar te omschrijven. En dan mis je de punt van realisatie hierin, jezelf dus helemaal verliezend in je "gevoelens"en "emoties". Als je dit een volgende keer weer ervaart en je merkt op in jezelf hierin, dat je weer helemaal opgaat in je "gevoelens" en "emoties"=STOP dan hierin! Voor het is je mind, die je dan ervaart.

Schrijven deed ik met de intentie om mijzelf te veranderen/ beter te voelen d.m.v. schrijven, maar hoeveel ik ook schrijf over bijvoorbeeld mijn angst voor mensen/ hoe ik mijzelf niet toepas/ nog de geest toelaat, het veranderd niet veel.
Schrijven zie ik meer een uitlaatklep van datgene wat in mij speelt, maar verder is het niet heel bijzonder en heeft het geen verbeterde effect in de ervaring van mijzelf.
Dieper in jezelf gaan hierin! Verandering/effect zal zeker merkbaar zijn als je helder in jezelf staat en eerlijk in jezelf door de "angst" heen gaat van de specifieke punten die je als het ware aan het onderdrukken bent.

Ik kan het zien als een hobby, schrijven over mijzelf, schrijven over mijn geest bewustzijn systeem.
"Geest bewustzijn systeem",--zie je het? daar zeg je het al! Als je jezelf in dit hele verhaal opnieuw rustig gaat observeren, zie je duidelijk je woorden gesproken, dat die vanuit je "geest bewustzijn-systeem" zoals je het zelf al aangaf zijn geuit.

Ik zie het ook niet meer nodig om te schrijven met een intentie mij te veranderen, het slaat nergens op want ik verander toch niet, ik ben wie ik ben en moet dat accepteren. Hierbij niet als mij accepteren maar de realisatie van mijzelf accepteren.
Hierin opstaan juist voor jezelf en anderen als jezelf en jezelf niet de rug toe keren!

Ik vind schrijven eigenlijk heel leuk, want dan kan ik mij uiten, want normaal uit ik mij helemaal niet. Schrijven is de enige manier ik mij uit (voor mijzelf)en voor anderen als jezelf!. Als ik voor iemand anders zou schrijven dan zou het wel moeilijker zijn.

Ik schrijf over hoe klote ik mij af en toe voel, ik schrijf gewoon wat er in mij opkomt.
Hierin nogmaals: Want door jezelf te beschrijven maak je jezelf vrij om de vrijheid te leven als de expressie van jezelf hier als de adem – niet het verleden vol met herinneringen opgeslagen in het mindsysteem verslaafd en verloren en verzonken in het verenigd bewustzijnsveld!

Zoals nu heb ik plotseling weer het klote gevoel, maar ik realiseer me dat ik het niet ben, het is niet wie ik ben en ik stop. Ik stop een moment en adem.Juist! STOPPEN hierin en adem erdoorheen! Breathe through Past Patterns till they no Longer Exist.

Het komt steeds meer 'tot het licht' wat voor shit ik accepteer en toelaat als mijzelf en de mate waarin ik mij gelimiteerd heb. Oh, en daarbij me heel 'slecht' voelen over mijzelf, want hoe heb ik dat kunnen toestaan? Onwaarschijnlijk gaat er nog veel meer over mijzelf 'tot het licht komen' aan mijzelf, het is echt heel veel shit.
Je beschrijft hier de woorden: "tot het licht"/"tot het licht komen"? dat kon ik zelf even niet plaatsen..i lost you there

Maar ik leer nu om de geest te stoppen en het is zeker niet makkelijk en zelf-vertrouwen is van hoog belang. Niemand vertelt mij hoe het moet, ik moet het zelf doen want het is immers mijn eigen geest en niemand zo het voor me kunnen doen behalve ikzelf.Hierin moet je jezelf nooit de rug toe keren, want dat is dan wat je eigenlijk zegt tegen jezelf en anderen als jezelf. Ik heb hierin geen vertrouwen in mezelf en anderen als mezelf. Dus heb je geen vertrouwen in het doorlopen van je proces.

Drugs vind ik heel cool om te doen, want er komt zoveel van mijzelf naar voren als ik het doe en ik heb het gevonden als een van de beste middel om mij bij te staan in de proces van zelf-realisatie. Het is wel alleen bij hasj en wiet gebleven. Met drugs realiseer ik met dat er wat gedaan moet worden aan de veranderlijke ervaring van mijzelf en met die realisatie leefde ik door en pas ik mij aan de hand daarvan toe.
hmmm drugs...dit is helemaal niet "cool" om te doen, want in werkelijkheid ben je hiermee de realiteit hier aan het onvluchten juist, de ervaring hiervan is niet echt en je bent dan niet hier! Een "ill"usionaire "mind-trip" and "mind-fuck"als het ware om geen zelf-verantwoordlijkheid te hoeven nemen voor jezelf hierin en voor anderen in deze wereld als jezelf. Voor drugs zal je op geen enkele manier bijstaan/ondersteunen in proces van zelf-realisatie en zal je alleen maar verder van jezelf afbrengen. Voor in die ervaring zal je nooit werkelijk echt zien wat voor ellende/abuse en shit en alles wat ermee gepaard gaat wij als mensheid eeuwen lang hebben toegestaan en geaccepteerd in de wereld als onszelf. And You as ALL=experiencing this.

Ik heb wel heel vaak gedachten van waarmee ik bezig ben slecht is en dat ik iets ander zou moeten doen, dat ik goed moet doen. En met die gedachten heb ik mij helemaal gefucked. Dit is goed en dat is slecht, doe dit en doe dat niet. Met mijn gedachten als mijn figuurlijke God.
Observeer jezelf nogmaals in deze woorden! "Je gedachten als jouwn figuurlijke God"="mind-fuck".
Maar ik begin steeds meer in te zien om te realiseren dat de geest als gedachten emoties en gevoelens niet is wie ik ben.
Juist, en dit ben je ook niet! Dus de "drugs" ervaringen, jezelf stoppen hierin.

Ik voel me ook niet anders ofzo, ik ben mijzelf, zonder die momenten waarbij ik mijzelf verlies in de geest. Niet dat zelf verliezen mogelijk is, maar zo voelt het wel.
Het kan erop lijken dat ik bezig ben met verlichting en meditatie en liefde enzovoort, maar dat is niet zo. Het kan zo lijken doordat ik mij verkeert toepas en na al die tijd met Desteni het nog steeds niet begrijp waar en hoe het precies om gaat, maar dat is ook niet waar want ik weet het wel, maar wil het niet doen omdat mij ego het tegenhoud om te doen. Bernard noemde mij zelfs de super-ego, lol.Je ego houdt je idd tegen hierin!
Toch ben ik bereid om mij volledig in te zetten. Ik WIL mij volledig inzetten, maar weet niet hoe het moet en wat ik daarvoor moet doen.
Ik heb een stabiele expressie en dat is mijzelf en de bedoeling is om die stabiele expressie te worden en te blijven in elk moment. Klink waanzinnig, misschien is dat ook wel zo.De process om bewust van jezelf te worden staat voor iedereen in petto, want vroeg of laat moet iedereen zich afvragen wat zij accepteren en toelaten als zelf. Waarom de wereld is waarom het is. Daarbij komt ongetwijfeld hopeloosheid bij kijken als “hoe heb ik de wereld nou ge co-creëerd?” Heb ik geen vrije wil om te doen wat ik wil? Waar ik zin in heb zonder iemand te considereren en wat de consequenties daarvan zijn? Mag ik niet gewoon mijn leven lijden als ik wil?
Voor mij, ik vind het erg moeilijk om in de maatschappij te functioneren, met anderen. Maar dat is ook een punt, om te kijken waarom ik het moeilijk vind. Waarom ik anderen vermijd, waarom ik bang ben voor mensen. En ik kan met zekerheid zeggen dat het komt door Ego, maar dat is alleen een realisatie en nog geen praktische levende expressie van mijzelf as die realisatie. (kuch). Het is nog alleen nog informatie en wetenschap.

Ik moet waarschijnlijk de ego gaan studeren en onderzoeken.
Dieper in jezelf gaan, bruut eerlijk zijn in jezelf hierin, waarom wil je de ego zo in stand houden, daaraan vasthouden?? in die zin, wat ben je bang om te verliezen hierin? Zoals mij de vraag eens is gesteld: "Ik stel voor dat je onderzoekt wat er verborgen ligt achter het superieure/mannelijk-dominante ego, wat probeer je te vervangen in jezelf dat jij ziet als zwak?

Laatste tijd krijg ik het soms moeilijk met ademen en moet soms aanhoudend hoesten.

Ok, ik hou het hierbij voor nu.
Laatst gewijzigd door Valerie op 10 jul 2009, 02:14, 2 keer totaal gewijzigd.
Jozien
Berichten: 101
Lid geworden op: 04 feb 2009, 12:14

Re: AlexC schrijft

Bericht door Jozien »

Onvoorwaardelijk schrijven als zelfsupport, zonder oordeel of verwachting
Onvoorwaardelijk jezelf toestaan intiem met jezelf te zijn, onvoorwaardelijk in jezelf kijken

Zonder een doel
Zonder verwachting
Zonder zelf kritiek

Onvoorwaardelijk jezelf omarmen als Zelf
Jozien
Berichten: 101
Lid geworden op: 04 feb 2009, 12:14

Re: AlexC schrijft

Bericht door Jozien »

Laatste tijd krijg ik het soms moeilijk met ademen en moet soms aanhoudend hoesten.
Hoesten assisteert je om je Hier te houden
Plaats reactie

Terug naar “Schrijf jezelf naar Vrijheid”