Kim's blogs en vlogs

Neem deel in onze reis en deel hier je Blog en Vlog links.
kimamourette
Berichten: 18
Lid geworden op: 07 mar 2009, 13:08

Dag 566: Ligt de Sleutel om Faalangst te Veranderen in het V

Bericht door kimamourette »


Dag 566: Ligt de Sleutel om Faalangst te Veranderen in het Veranderen van ons Zelf-Beeld?
Het Transformatieproces van Emotionele Zelf-Sabotage


In Dag565: Wat is het Nut van Zelf-Saboterende Angsten in de Geest? Heb ik het punt opengetrokken van de eigenaardige eigenschap van specifieke ervaringen van angst die in de geest bestaan - namelijk het feit dat deze angsten een saboterende werking hebben op onszelf en ons leven -- in de context van bijvoorbeeld hoe die angsten ons onzekerheden aanpraten in relatie tot wie we zijn in onze communicatie met andere mensen of onze vaardigheden en vermogens om ons eigen leven aan te sturen en belangrijke beslissingen te maken, of om een bedrijf te besturen en leiding te kunnen geven in en aan een groep van mensen.

En, omwille van die onzekerheden gaat onze communicate met andere mensen bijvoorbeeld gesaboteerd worden doordat we makkellijk in een reactie van schaamte gaan, en we gaan beginnen nadenken over wat we willen zeggen waardoor we bepaalde dingen niet zeggen of onszelf op een ongemakkelijke en aarzelende manier uitdrukken. We zullen ook beslissingen gaan maken in relatie tot onze fysieke uitdrukking, gebaseerd op ideëen in onze geest dat we niet in staat zijn om bepaalde dingen te doen, dat we bepaalde vaardigheden niet hebben of dat we niet sterk genoeg of niet goed genoeg zijn om bepaalde dingen te kunnen, te doen en te mogen. Er zijn zoveel manier waarop de ervaring van onzekerheid en angst ons kan saboteren in ons dagelijkse leven. Dus, waarom en hoe is het dat zo van die zelf-saboterende angsten bestaan in onszelf?

Waarom is het dat er angsten in onszelf bestaan die niet van praktische aard zijn en die niet eens realistisch zijn maar die als enige doel in feite hebben om ervoor te zorgen dat wij onszelf niet uitdrukken in en als ons leven en onze realiteit en dat we in feite 'niet leven'? Zoals daar is bijvoorbeeld de angst om te 'falen'. De angst om te falen als zijnde een angst die opkomt in relatie tot het aanvangen van een nieuw project of het ontwikkelen van een nieuwe vaardigheid en die op zich niet gebaseerd is op 'echte' overwegingen in de zin van het overwegen van bijvoorbeeld de risico's en gevaren die zich kunnen voordoen in dit ontwikkelingsproces of het uitvoeren van het specifieke project. De 'angst om te falen' is gebaseerd op denkbeelden en ideëen in de geest die bestaan in en als een negatief en minderwaardig zelf-beeld en die ter ondersteuning dienen van dat zelf-beeld. Met andere woorden, de angst om te falen bevestigt aan het individu dat zijn/haar negatief en inferieur zelf-beeld 'echt' is --- omdat, wat die angst om te falen doet is in feite zeggen van 'je bent een mislukkeling, dus ik zou maar niet eens beginnen aan dat project want de kans is groot dat je zal mislukken en dat je je een mislukkeling zal voelen'.

Ik bedoel - als dat negatieve en minderwaardige zelf-beeld niet al aanwezig zou zijn in onszelf - waarin we onszelf in feite al definieren als een 'mislukkeling' en een inferieur individu - dan zou de angst om te 'mislukken' en dus de angst om te falen niet eens opkomen in onszelf. Die angst om te falen bestaat immers in en als de voorspelling dat we zullen of zelfs kunnen 'falen' en 'mislukken' -- en dat, als en wanneer we zouden en zullen falen en mislukken, we ons een mislukkeling zullen voelen.

dus als het concept en de ervaring van 'falen' en 'mislukken' niet al bestaat in onszelf - kan de angst om te falen geen aardingsgrond vinden in onszelf. De sleutel tot het veranderen en corrigeren van angst om te falen ligt dus in het onderzoeken en corrigeren van ons zelf-beeld.
- See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2 ... NRzzT.dpuf
kimamourette
Berichten: 18
Lid geworden op: 07 mar 2009, 13:08

Dag 574: De Illusie van Onveiligheid Vervangen door een Illu

Bericht door kimamourette »

Dag 574: De Illusie van Onveiligheid Vervangen door een Illusie van Veiligheid - De Realiteit van Verslaving
Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen


Uit de Voorgaande blog:

En het probleem met dit punt van verslaving dat veel mensen ervaren is dat mensen zich over het algemeen gaan concentreren op het voedsel zelf en zichzelf allerlei regels en limitaties gaan opleggen in relatie tot wat ze eten en zichzelf bijvoorbeeld op dieet gaan zetten in een poging om die verslaving stop te zetten - zonder te kijken naar wat er binnenin zichzelf bestaat, als hun gevoelens als de eigenlijke echte bron van de verslavende relatie die ze in zichzelf gevormd hebben met voedsel. Zolang we onze eigen inbreng in onze verslaving niet onder ogen komen, namelijk de gevoels relaties die wij in onszelf gevormd hebben met specifieke substanties - zullen we nooit werkelijk onze verslavingen kunnen stoppen.

Zoals ik in mijn vorige blog had ontdekt, heb ik persoonlijk een relatie met voedsel gecreëerd gebaseerd op verlangen omdat de gevoelens die ik had verbonden in mezelf in relatie tot het eten van dat voedsel, gevoelens waren van comfort, veiligheid en zekerheid. De vraag die ik mezelf dan dien te stellen is: Waarom is het dat ik verlang om die gevoelens te ervaren in de eerste plaats? En waarom is het met andere woorden dat ik mij niet al veilig en zeker voel binnein mezelf en dat ik dus geloof dat ik een soort van fopspeen nodig heb in de vorm van het eten van voedsel om mij die schijnbare veiligheid en zekerheid te bieden?

Ik zeg 'schijnbare' veiligheid en zekerheid omdat het uiteindelijk maar een gevoel is dat ik genereer in mezelf, gebaseerd op een idee en een gedachte in mijn geest in verband met die 'fopspeen' op de één of andere manier een soort magisch gereedschap zijnd dat in staat is om 'veiligheid' en 'zekerheid' te creëren. Ik bedoel, ik moet me dan toch eigenlijk de vraag stellen van: als iets zoals een fopspeen en dus in mijn geval Voedsel en de 'speciale' relatie die ik in mijn geest gevormd heb met het eten van voedsel zo gemakkelijk een gevoel als een illusie van veiligheid en zekerheid kan creëren, als iets dat op zich eigenlijk totaal niet echt is omdat er niets werkelijk veranderd is in termen van mijn omgeving -- Wàt is Veiligheid en Zekerheid dan eigenlijk, realistisch gezien?

En, als mijn idee en definitie van wat zekerheid en veiligheid is, als schijnbaar niets dan een gevoel - wil dat dan ook niet zeggen dat de onzekerheid en onveiligheid die ik ervoer in mezelf en die mij aanspoorde om mij te gaan overeten in mijn zoektocht naar het gevoel van veiligheid en zekerheid, ook niets meer is dan een gevoel en met andere woorden ook niet eigenlijk echt is, aangezien het zo makkelijk onderdrukt en vervangen kan worden met een illusie van veiligheid en zekerheid?

Want, als veiligheid en zekerheid of onveiligheid en onzekerheid een eigenlijke realiteit zouden zijn, dan zou geen enkel gevoel zomaar de macht kunnen hebben om die realiteit te vervangen of onderdrukken - want die veiligheid/zekerheid of onveiligheid/onzekerheid zou HIER zijn, als de enige echte REALITEIT. Dit toont dus met andere woorden aan dat ik, net zoals ik van veiligheid en zekerheid een idee gecreëerd heb in mijn geest die te maken heeft het eten van voedsel, ook in gelijke mate een idee gecreëerd heb van onveiligheid en onzekerheid hetgeen dan in mijn geest speelt in de momenten waarin ik niet bezig ben met het eten van voedsel.

Het is dan dus aan mij om te onderzoeken en vast te stellen waar en hoe het is dat die idee van onveiligheid en onzekerheid in mezelf bestaat en om dan die idee te verlossen door middel van zelf-vergeving en mezelf te bevrijden van de illusies in de geest --- zodat ik in het punt van authoriteit sta in mezelf om voor mezelf te beslissen wat echte zekerheid en veiligheid is als zijnde niet zomaar een gevoel, ervaring of gedachte in mjn geest dat vervangbaar is door zijn gepolariseerde uiterste, maar als zijnde een creatie, expressie en uitdrukking van Mezelf.
- See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2 ... oKcru.dpuf
kimamourette
Berichten: 18
Lid geworden op: 07 mar 2009, 13:08

Dag 576: De Illusie van Controle die Bestaat in Verslaving

Bericht door kimamourette »

http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2014/11/dag-576-de-illusie-van-controle-die.html

Uit de Voorgaande Blog:

Ik bedoel, ik heb het gevoel van veiligheid van mezelf afgescheiden door te geloven dat als ik eet, dat ik dan veilig ben omdat dat is hoe ik mezelf ervaar wanneer ik eet - en daarin heb ik mezelf voorgelogen in relatie tot het feit dat ik dat gevoel van veiligheid als een positieve energie zelf gecreëerd heb door de negatieve emotionele ervaring van angst als 'onveiligheid' te transformeren naar een positief gevoel. Het positieve gevoel van veiligheid kan niet bestaan zonder de negatieve ervaring van onveiligheid.

Het is dus een eigenaardig fenomeen hoe we in onze participatie in een verslaving - en dit concept 'verslaving' limiteert zich niet tot de voorgeprogrammeerde definities die bestaan in het collectieve bewustzijn in relatie tot wat een 'verslaving' is, wil zeggen en inhoudt -- een verslaving constitueert elke daad die we verrichten, binnen zowel als buiten onszelf, waarin we op zoek zijn naar iets dat we geloven nodig te hebben -- het is eigenaardig hoe we in en als een 'verslaving' een soort van bubbel creëren in onszelf, een bubbel van gevoelens, van energie, van 'comfort', waarin we het gevoel creëren dat we afgescheiden bestaan van al wat buiten die 'verslaving' om bestaat.

In het moment waarin we participeren in onze verslaving, lijkt alles te verdwijnen en we verliezen ons voor even in datgene dat ons dat speciale gevoel geeft dat we geloven te missen in onszelf en nodig te hebben. Die bubbel is als het ware een zelf-gecreëerde 'baarmoeder', onze 'cocon' waarin we schijnbare controle hebben omdat we het zelf creëren - wij 'kiezen' zelf om te participeren in onze verslaving en dus ervaren we een vorm van controle - controle die we anders niet ervaren in relatie met onze omwereld.

Dat is wat ik heb ontdekt wanneer ik mijn verslaving in relatie tot eten onderzocht - is dat een groot deel van wat mijn 'verslaving' en inclinatie tegenover eten bepaalde, was het aspect van 'controle' --- het schijnbare feit dat mijn relatie tot eten het enige was waarin ik controle kon uitoefenen -- het enige waarin ik mezelf een positief gevoel kon geven wanneer en hoe ik wilde. In mijn relaties met mensen ervoer ik immers constante onzekerheid en onveiligheid en angst omdat ik mensen niet kon controleren - ik kon mensen niet laten doen wat ik wilde dus ik kon ook nooit werkelijk vertrouwen op of absolute zekerheid hebben over mijn relaties met mensen.

Maar wat ik ook heb beseft is dat die 'controle' in en als een verslaving een 'schijnbare' controle is omdat het tegelijkertijd nu eenmaal een 'verslaving' is - met andere woorden, eigenlijk ben ik het die onder controle staat van de verslaving. Ik heb de gevoelens en de verlangens en de handelingen in en van de verslaving controle gegeven over mij door toe te geven aan de idee en het geloof dat ik die gevoelens, verlangens en handelingen in en van de verslaving 'nodig heb'. Dat is dus de hoogst eigenaardige eigenschap van hoe een verslaving bestaat - in dat het de absolute illusie van controle is, en dat het net bestaat omwille van die illusie van controle. Een verslaving kan enkel controle hebben over ons als en wanneer wij zelf geloven dat wij controle hebben in en als onze participatie in de verslaving - als en wanneer wij geloven dat dat gevoel van 'controle', zekerheid, veiligheid en comfort 'echt' is.
- See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/# ... S8Jnw.dpuf
kimamourette
Berichten: 18
Lid geworden op: 07 mar 2009, 13:08

Re: Kim's blogs en vlogs

Bericht door kimamourette »

Dag 578: Hoe Fysieke Substantie een Schaakstuk wordt in de Relatie met Onszelf


Nadat ik in de voorgaande blogs de aard van de 'verslaving' die in mezelf bestaat in relatie tot 'eten' heb onderzocht van verschillende hoeken en dimensies - zal ik in deze blog overgaan tot het toepassen van zelf-vergeving - specifiek met betrekking tot die zelf-oneerlijke relatie die ik heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf van het willen wegvluchten van mijn angsten, onzekerheden en negatieve ervaringen in een positief gevoel dat ik in mijn geest verbonden heb met de specifieke handeling van eten - en dat ik daarin een verslaving gecreëerd heb in mezelf in relatie tot die specifieke handeling.

Zelf-oneerlijk, omdat ik niet mijn eigen angsten en negatieve ervaringen in de ogen keek en aanpakte en losliet in mezelf, maar in de plaats daarvan keerde ik mezelf de rug toe door proberen te vluchten van die ervaringen in het produceren van een positieve ervaring door middel van het consumeren en misbruiken van specifieke substanties, met name voedsel - en daarin een specifiek 'mechanisme' te creëren in mijn geest van 'verslaving', als het constant herhalen van die misbruikende handeling in en als mijn constante neiging om te vluchten van mijn angsten, onzekerheden en negatieve ervaringen.

Zelf-Vergeving

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in een voorgeprogrammeerd, systematisch gedrag van het gebruiken van gevoelens, gegenereerd door het consumeren en misbruiken van fysieke substantie, om specifieke emotionele ervaringen van angst, onzekerheid en onveiligheid die ik voel in mezelf te onderdrukken en verstoppen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet eerlijk te zijn met mezelf over mijn emoties door mezelf te identificeren met het verlangen in mezelf om mijn emoties in relatie tot mijn wereld en omgeving te verbergen en onderdrukken onder, in en achter een positief gevoel

En ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de fysieke substantie te misbruiken teneinde dat positieve gevoel te produceren dat ik gebruik om de negatieve ervaringen in mezelf te verstoppen en verbergen van mezelf - zodat ik mezelf kan negeren en onderdrukken en oneerlijk kan zijn tegenover mezelf en geen verantwoordelijkheid hoef te nemen voor mijn eigen angsten

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te zien, beseffen en begrijpen dat wanneer en als ik eet vanuit 'goesting' en 'gevoel' als een gedachte in mijn geest en een ervaring van verlangen - dat ik dan in feite bezig ben met het vluchten van en verbergen van een ervaring en emotie die ik niet wil zien en ervaren in mezelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te eten als een punt van fysieke ondersteuning maar te eten vanuit gevoel als de ondersteuning van het bewustzijnssysteem in en als mezelf als waarin ik dus eigenlijk de zelf-oneerlijkheid in mezelf voedt als mijn weigering om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf, in de plaats van het leven in en als mezelf te voeden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat wanneer en als ik eet vanuit gevoel en verlangen en gedachten, dat ik dan mijn lichaam aan het misbruiken en aan het schaden ben omdat ik geen rekening houdt met wat mijn lichaam wil, nodig heeft of zelfs aankan wanneer ik eet op basis van gevoel en energie - en wanneer ik gevoel gebruik als mijn maatstaf om mij te laten weten wanneer, hoe, wat en hoeveel ik zal eten

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij gewaar te zijn van de consequenties die ik creëer in mijn lichaam als en wanneer ik mezelf toesta en accepteer mezelf te laten sturen door gevoelens en verlangens in wat ik eet --- door nooit te hebben ingezien, beseft en begrepen dat gevoelens niet zijn wie ik werkelijk ben in eenheid en gelijkheid met het fysieke lichaam - gevoelens zijn het resultaat van een leugenachtige, zelf-oneerlijke en bedrieglijke relatie die ik met mezelf gevormd heb in mijn geest waarin ik wilde wegvluchten van mijn eigen emotionele ervaringen -- en gevoelens zijn dus niet te vertrouwen wanneer het aankomt op wat het beste is voor mezelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf zodanig te hebben afgescheiden van mijn lichamelijke behoeften, 'zintuigen' en 'voelsprieten' dat ik nooit heb beseft of ervaren dat er wel degelijk een verschil bestaat tussen wat het lichaam wil en nodig heeft en verlangt en wat de geest denkt en gelooft nodig te hebben en te verlangen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn relatie met voedsel te corrumperen door voedsel te gebruiken en te definieren als een schaakstuk dat ik gebruik in de relatie die ik met mezelf gecreëerd heb, als zijnde een relatie van zelf-oneerlijkheid en zelf-onderdrukking en een abdicatie van zelf-verantwoordelijkheid


Wordt Vervolgd in Dag 579
Plaats reactie

Terug naar “Zeven jarige Reis Naar Leven”