een uitweg?

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

een uitweg?

Bericht door Martijn »

hoi,

zoekende naar een uitweg uit dit bestaan, dacht ik dat spiritualiteit en religie en new age die wel konden bieden.
Zo was ik een tijd in Anthroposofische kringen. Anthroposofie was begin vorige eeuw geïntroduceerd door Rudolf Steiner en werd genoemd: geesteswetenschap. Niet wetende dat de geest geheel en al kunsymatig ontworpen was door Anu en de zijnen. Het was een uitbreiding van het mind ontwerp het gedachten-bewustzijns ontwerp.
Ik las er veel boeken van en volgde cursussen en opleidingen. Het gaf me een houvast en ordening van hoe alles in elkaar zou steken, de werkelijkheid, de mens etc.
Dat was wel nodig want daarvoor had ik me met magie bezig gehouden en daar was ik behoorlijk chaotisch van geworden.
De Anthroposofen werken met energie, wat ook een ontwerp is. Het komt er op neer dat de Antroposofie op een spirituele wijze het gedachten-bewustzijnssysteem versterkt. Er was ook sprake van inwijdingen, spirituele ontwikkeling dus. De beweging zou geleid worden door een engel Michaël. We weten inmiddels door de Desteni research dat engelen er niet waren om de mensen opheldering te geven over hun bestaan en het bestaan in het algemeen.

Het was een kleurrijk geheel met vele disciplines, kunstvormen, wetenschap, cultuur, heel uitgebreid.
Verder had Rudolf Steiner nog een nieuwe vorm van Christendom geïntroduceerd op verzoek van een aantal priesters. Daar ben ik een tijd actief in geweest.
Ik was bij een kleine gemeente en ik hielp bij de diensten en ik deed practische werkjes. Het was een tijd een veilige haven. In het begin dacht ik steeds: wat doet die christus toch tussen God en mij. Dat duurde een tijd eer ik kon accepteren dat alles via Christus liep.
We voltrokken dus rituelen en die deden me goed. Ik voelde dat ik gesterkt werd en geordend.

Uiteindelijk ging het toch niet goed met mij en belande ik in een paniekstoornis waardoor ik via omwegen bij m'n zus ging wonen op een boerderij en toen liet ik de Anthroposofie en de Cristengemeenschap achter mij. Ik was ervan overtuigd dat ik ook zonder die twee wel kon leven. Via m'n zus kwam ik toen bij new age mensen, waar ik al enige ervaring mee had.

wordt vervolgd.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Jozien
Berichten: 101
Lid geworden op: 04 feb 2009, 12:14

Re: een uitweg?

Bericht door Jozien »

dank je Martijn
tullepie

Re: een uitweg?

Bericht door tullepie »

lol ja, we hebben al heel wat paden bewandeld :mrgreen:

Momenteel krijgt D mijn zoon therapie in het Antroposofische centrum hier. Eigenlijk ben ik nooit zo dol geweest op antroposofen, maar dat was vanuit een oordeel op de antroposofen die ik in gedurende mijn leven heb ontmoet. Inmiddels heb ik ook wat positievere ervaringen.

Maar eigenlijk ben ik altijd wat dwars geweest als het om groeperingen ging, zeker als ze liepen te roepen dat zij HET allemaal wisten lol
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat een kerkgebouw een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat een religieuze groepering een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat het dragen van religieuze gewaden en het uitvoeren van een religieus ritueel een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat het uitspreken van een tekst die "gebed" wordt genoemd een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat tekst in een boek genaamd "bijbel" een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat een verhoging genaamd "altaar" een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat het zingen van religieuze liederen een speciale betekenis heeft.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze voorwerpen een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze woorden een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze gebaren een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze namen een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze personen een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze plaatsen een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat religieuze wezens een speciale betekenis hebben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te heben angst te voelen voor reuzen. lol, die kwam er zomaar ineens tussendoor.
Ik vergeef mezelf toegetaan en geaccepteerd te hebben angst te voelen voor en wantrouwen jegens draken.
Je ziet: het gaat in één moeite door.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven in het bestaan van draken.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik speciaal ben.

Ik verkeerde lange tijd in de veronderstelling dat ik tot een speciale groep(-ering) moest behoren die een speciale ontwikkeling voor mij mogelijk moest maken waardoor mijn speciaalheid zou toenemen en toenemen totdat ik tot een speciaal gezelschap van superspeciale mensen zou behoren totdat ik uiteindelijk zo speciaal zou zijn geworden dat ik specialer was dan ieder ander. Dan zou alleen ik de waarheid van alles weten en iedereen zou naar mij luisteren omdat ik niets dan de waarheid sprak. En niemand zou er iets tegen in kunnen brengen omdat niemand speciaal genoeg zou zijn om dat te kunnen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik tot een speciale groep of groepering moet behoren om mijn speciaalheid te vergroten.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik uiteindelijk zo speciaal geworden zou zijn dat er niemand specialer was dan ik zodat er aan mijn woorden door niemand meer getornd zou kunnen worden.

Dit lijkt me het door ego bedachte alternatief voor equality and oneness as life, eenheid en gelijkheid van Leven.
Een en gelijk van Leven zijnde, spreek ik als Leven. De bron van alles. Dan is wat ik spreek absoluut. Echter, hierin ben ik niet speciaal, want ieder kan zijn een en gelijk van Leven. En spreekt gelijk, weliswaar in een individuele uitdrukking.
Voor de goede orde: ik ben in een proces om een en gelijk van Leven te zijn. Ik ben namelijk nog gehecht aan mijn zelfonoprechtheden. Velen daarvan heb ik in de vorm van geheime verlangens diep weggestopt. Om te voorkomen dat iemand het zou weten en het egoïstische karakter ervan onthuld zou worden. Dus geregeld komen ze aan de oppervlakte en dan word ik erdoor bewogen iets te gaan doen en dan doe ik het ook, tenzij ik het al door heb, dan vergeef ik het mezelf. Anders moet ik het eerst doen om dan te merken in het doen dat ik bv. niet goed adem, pijn in m'n lichaam krijg, dat soort dingen.

een voorbeeld is bijvoorbeeld: grasmaaien op de modelvliegclub. Toen ik aangaf dat ik wel vrijwilligerswerk op de club wilde doen, (dat was een verplichting vanuit de sociale dienst, verplicht vrijwillig, lol), zei men daar direct dat ik dan het gras kon maaien met zo'n soort plantsoenendiest maaimachien met uitklapbare maaikooien en de rest. Ik dacht, ja hallo, niks voor mij. Maar enfin, ik wilde me niet laten kennen dus ik leerde het en wat blijkt nu: elke keer dat er gemaaid moet worden, en dat is nu twee keer per week, verlang ik ernaar!!

Het was dus als een geheim verlangen in mij aanwezig. Hoe verzin je het.
Wat me nu te doen staat is om mij erdoorheen te ademen. Dus in plaats van van tevoren mij er op te verheugen en ernaar te verlangen, deze gevoelens mezelf vergeven. Ademend zijn. Alleen dat.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik niet bereid ben mijn verlangen naar grasmaaien op de vliegclub op te geven, en in plaats daarvan te ademen.

En als ik dan maai, ben ik in m'n gedachten bezig of men mijn werk zal waarderen en hoe men mijn werk zal waarderen. Ik voel me onzeker als ik iets verkeerd doe, ik voel me trots als ik iets goed doe. Kortom er gaat van alles in mij om in plaats van mezelf als adem.
Dus nog het een en ander mezelf te vergeven tijdens het maaien.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben bang te zijn om het grasmaaien op de modelvliegclub kwijt te raken.

Verlangen en angst gaan altijd hand in hand.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik mijn angst om het maaien kwijt te raken in mezelf wil bewaren.

Soms moet je creatief zijn om jezelf iets te vergeven.lol.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

over new age gesproken, bekijk deze vid 's even over wat er in je functioneert als geïmplanteerd systeem. Een systeem dat zich bewust is geworden van zichzelf en eerlijk verteld over de oorsprong van de wens om te ascenderen.

http://www.youtube.com/watch?v=flbLKGk6 ... re=related
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat de Anthroposofie een direct contact met de hemel, de dimensies mogelijk maakte, dmv. oefeningen behorende bij een scholingsweg.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat Anthroposofische de enige oplossing was om de problemen in dit bestaan op te lossen

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat de ingewijden in de Anthroposofie werkelijk inzicht in het bestaan hadden.

Ik vroeg mij af na mijn post over dit onderwerp hoe het zat met de landbouw volgens de Anthroposofie, de biologisch-dynamische landbouw. Ik ben daar werkzaam in geweest en ik zag dat de vruchtbaarheid van de aarde werdverzorgd en dat de planten en dieren goed gedijden.
Er werd getracht te werken met krachten: vormkrachten, ook wel levenskrachten of etherische krachten genoemd. Door kruidenpreparaten die en speciale behandeling hadden ondergaan werden deze krachten opgevangen en aan de planten toegevoegd door te sproeien met water waarin door een bepaalde roertechniek zo'n preparaat was op gelost. Dynamisch gemaakt.

Er werden verschillende etherische kwaliteiten onderscheiden aan de planten en door de daarvoor bestemde preparaten konden de planten ondersteund worden in b.v. het rijpingsproces.

Ik vroeg me af wat deden we nou eigenlijk. Ik geloofde toen dat het heel waardevol was. Ik zie nu dat het werkte om de status quo van het bestaan te verstevigen. Dus de plant als systeem (DNA programma) werd versterkt in zijn systeem zijn. Niet alleen met de gebruikelijke fysieke middelen, maar dan ook nog met de krachten die aanwezig zijn in het gedachtenbewustzijnssysteem dat deze werkelijkheid omvat, behelst.

Er was naast voornoemde krachten sprake van astrale krachten, die de kracht hadden van wetmatigheden, sterker dan de etherische krachten die invloed hadden op de waarschijnlijkheid, de kans dat.
Boven de astrale uit had je dan weer andere krachten, die in staat waren wetmatigheden te veranderen.
In het etherische werd dan Christus aanwezig gedacht als heer van de levenskrachten op aarde.

Dus de term levenskrachten gaat niet over Leven maar over functionerende systemen. Systeemkrachten. Christus als heersysteem van de systeemkrachten.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat de biologisch-dynamische landbouw Leven diende.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat Christus Leven beheerde.

Zo dat lucht op!

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat ik door het hanteren van etherische en astrale krachten iets verbeterde aan de toestand van het bestaan.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
IngridBloemheuvel
Berichten: 258
Lid geworden op: 28 dec 2008, 00:46
DIP: Ja
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door IngridBloemheuvel »

...waardoor mijn speciaalheid zou toenemen en toenemen totdat ik tot een speciaal gezelschap van superspeciale mensen zou behoren totdat ik uiteindelijk zo speciaal zou zijn geworden dat ik specialer was dan ieder ander. Dan zou alleen ik de waarheid van alles weten en iedereen zou naar mij luisteren omdat ik niets dan de waarheid sprak. En niemand zou er iets tegen in kunnen brengen omdat niemand speciaal genoeg zou zijn om dat te kunnen.
:mrgreen: haha zo herkenbaar - zijn we uiteindelijk niet allemaal een soort van nazi, een Übermensch willen zijn LOL
Ik ben geen Wie, ik ben Hier
Op Weg naar Leven
Valerie
Berichten: 21
Lid geworden op: 08 mar 2009, 01:19
Locatie: aarde
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Valerie »

Ik sta op uit de dood.
Ik dood de dood, zoals hij mij doodt.
Ik blaas nieuw leven in de door mij geschapen lichamen.
Levend in de dood, vernietig ik mijzelf.
Hoewel ik gif in mijn kop meedraag,
kan het tegengif in mijn staart gevonden worden die ik bijtend bijt.
Wie mij bijt, moet eerst zichzelf bijten.
Want als ik hem bijt, bijt de dood hem in het hoofd.
Bijten is het geneesmiddel tegen beten.

Literatuur:
Stemmen uit de schaduw.
-Pieter Wierenga-

Een interessante boek waar alweer wat jaartjes geleden mijn ogen op vielen tijdens een bezoekje @t a bookstore hehehe....;-)
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

verklaar je nader?
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: een uitweg?

Bericht door Martijn »

Van een vriendin kreeg ik boeken over "Pleyadisch lichtwerk". Ik las dat, geschreven door een vrouw die contact meende te hebben met pleyadiers. Ik vond het bere interessant en ik ging oefeningen doen die erin stonden. Van alles met licht.
Ik las boeken van aartsengel `michael, gechanneld. Ook weer oefeningen met licht.
Ik geloofde dat het licht zou toenemen en dat er aan gewerkt werd door lichtwerkers op aarde en engelen en buitenaardse helpers en " opgestegen meesters", zo heette die als ik me goed herinner, verenigd in de witte broederschap. En dat er lichtsteden rond de aarde werden gepositioneerd waar je naar toekon door in een spiraal naar boven te reizen, innerlijk (in het gedachtenbewustzijnsysteem dus), ik deed dat en "daar" "zag" ik een stralende engel en ik vroeg zijn naam: Metatron.
Dus zover ging dat allemaal. Ik geloofde dat ik tot een familie van licht behoorde en een " brenger van de dageraad" was.
Ik geloofde dat er een versnelling gaande was en dat we in deze tijd dingen konden oplossen waar je anders een heel leven voor nodig zou hebben gehad.
Daar zie je dat de aansluiting bij de realiteit ontstaat: er is een samenballing van het proces van zelfrealisatie. Alleen was ik nog in de veronderstelling dat het licht de bron van alles en onze redding was.
Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben ervan overtuigd te zijn dat het licht de bron van ons bestaan is en onze redding daarvandaan komt. I.p.v. me te realiseren dat het licht alleen in het gedachtenbewustzijnsysteem bestaat.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te ervaren dat ik innerlijk naar boven kan reizen langs een spiraal en dat ik dan in een lichtwereld kom.

Ik geloofde dat er hogere dimensies waren en dat ik door mijn oefeningen met licht steeds verfijndere trillingen/energie in mij had en dat ik daardoor mijn omgeving en over de hele wereld aan de redding der mensheid werkte. lol

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben mij voor te stellen dat ik door het opnemen van licht dit kon uitstralen in de wereld en dat ik daardoor de mensheid redde.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat er Pleyadiers en Arcturianen en wezens van Sirius zijn die de mensheid te hulp komen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat er engelen zijn en verheven meesters en een witte broederschap die de mensheid helpen

Ik kwam weer op het spoor van een oosterse figuur genaamd Sai Baba. Dat zat zo, toen ik gestopt was met magie verscheen zijn hoofd in mijn innerlijk met de vraag of ik mij wilde aansluiten. Ik antwoorde: nee, ik leef in het westen dus ik wil een westerse meester. Niet lang daarna vond ik Rudolf Steiner en zijn anthroposophie.
Zo werkte dat in het gedachtenbewustzijnsysteem, om je het idee te geven dat je vrije wil had, vrij kon kiezen, dat je eerst iets werd voorgeschoteld wat je toch niet zou doen en daarna hetgeen waarvoor je geprogrammeerd was en dan zei je tegen jezelf: dat voelt goed, het moet zo zijn, dat is geen toeval( inderdaad!), dit is voorbestemd (inderdaad ja), dit is echt iets voor mij, en dergelijke. En dan dacht je dat je dat zelf gekozen had.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat Sai Baba een mensheidsreddder is.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben te geloven dat Rudolf Steiner een meester is van wie ik alles moet leren.
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Plaats reactie

Terug naar “Onderzoek van Religies & Movements”