Zelfintimiteit

wat is het verschil - deel hier je realisaties, vragen, ervaringen
Plaats reactie
Sylvie
Berichten: 105
Lid geworden op: 02 dec 2010, 19:53
DIP: Ja
Contacteer:

Zelfintimiteit

Bericht door Sylvie »

http://desteni.co.za/a/winged-exploring-self-intimacy gelezen en niet kunnende wachten een poging tot vertaling gedaan.

Winged - Het Onderzoeken van Zelfintimiteit

Datum:17-09-2007

Zelfintimiteit - het onderzoeken van zelfintimiteit - merk op dat het zelfintimiteit is - niet gewoonweg intimiteit: maar zelfintimiteit.

De vraag is vervolgens: Wat is zelfintimiteit?

Into me I see (Intimacy)

Into me I see - wat zie ik als ik binnenin mij zie - ben ik ooit intiem met mij geweest?

Waarom ben ik niet intiem met mij geweest - vrees ik mijn eigen oordeel over mijzelf als ik mezelf toesta om (daad)werkelijk oprecht binnenin mij te zien omdat ik vrees voor wat in mij als mij leeft - omdat ik vrees wat ik zou kunnen zien het binnenin bestaat als ik binnenin me zie - als ik intiem met mezelf ben?
Waarom vrees ik zelfintimiteit - waarom ben ik bang intiem met mezelf te zijn - vervolgens door deze angst, door deze angst voor in mij te zien, door deze angst die bestaat om in mij te zien, dat ik iets zou kunnen zien wat ik zou kunnen oordelen of anderen als ze het zouden weten - onderdruk ik deze angst om intiem met mezelf te zijn. Deze onderdrukte angst om intiem met mezelf te zijn, wordt voor lang 'vergeten' - deze angst voor zelfintimiteit verbergende, deze onderdrukte angst voor zelfintimiteit verbergende door middel van relaties - relaties vormend afgescheiden van mij alleen maar om mezelf niet onder ogen te hoeven zien dmv zelfintimiteit.
Wat is het dit wat ik vrees - hoe ben ik in staat mezelf te vrezen - intiem met mezelf te zijn - in mij te zien als ik mezelf nog geeneens heb toegestaan? Hoe weet ik dat daar dat bestaat dat ik zou kunnen oordelen of anderen als ze het zouden weten?
Wat is dit oordeel waar ik bang voor ben - waar komt deze angst vandaan?
Zelfintimiteit - in mij zien ik - hier, zelfoprechtheid bestaan - oprecht met mezelf zijn - de sleutel tot mij is zelfintimiteit.
Is het dan zelfoprechtheid die ik vrees?
Zelfoprechtheid met mij - oprecht met mezelf zijn opdat ik realiseer dat ik zelfintimiteit aan het onderdrukken ben geweest door mezelf te verstoppen in relaties afgescheiden van mij - om mezelf expres niet onder ogen te hoeven komen - intiem met mezelf te zijn - omdat ik niet oprecht met mezelf ben geweest.
Is dit dan het oordeel dat ik vrees? Het oordeel over mezelf en de oordelen die anderen kunnen reflecteren als mij? Zelfoordeel - zelfoordeel manifesterend, zelfoordeel toestaand, het zelfoordeel doorgevend aan mij - alvorens ik mezelf zelfs heb toegestaan intiem met mezelf te zijn: Verloren in een vicieuze cirkel.
De cirkel van de gepercipiëerde zucht voor liefde - binnen relaties afgescheiden van mij - alleen omdat ik mezelf oordeelde vóórdat ik mezelf zelfs maar toestond intiem met mezelf te zijn - vervolgens angst - omdat ik weet dat ik niet intiem met mezelf ben geweest - de angst voor het zelf gebruikende als het excuus omdat ik niet intiem met mezelf ben geweest - ik heb mij daadwerkelijk geoordeeld alvorens intiem met mezelf te zijn geweest. Vervolgens de angst voor het oordeel van anderen gebruikende als een ander excuus om niet intiem met mezelf te zijn: Dit oordeel verbergend, dit zelfoordeel met vrees - vervolgens in angst levende - door het verbergen van dit oordeel met applicatie: De applicatie van het zoeken en zuchten naar intimiteit binnenin relaties afgescheiden van mij - dit verbergende met het excuus van 'het zoeken naar liefde' (looking for love - kijken voor liefde).
De lagen er een voor een aftrekkende - van geloven/percipiëren dat ik aan het kijken/zoeken ben voor liefde, van geloven/percipiëren dat ik aan het zoeken ben naar intimiteit binnenin anderen afgescheiden van mij als relaties, van geloven/percipiëren dat ik mij vrees - tot de kern: Wat is dat ik oordeelde voordat ik mezelf toestond intiem met mezelf te zijn.
Zelfoordeel - nu - opnieuw - wat is de origine van dit zelfoordeel, waar komt het vandaan, dat ik mezelf niet toesta intiem met mij te zijn - zelfintiem.
Oordeel is niet werkelijk - oordeel dat ik niet in staat ben te manifesteren - maar ervaar als ik geloof dat het echt is, als ik het percipieer als werkelijk - precies als ik had gedaan met 'liefde' - liefde is niet werkelijk - ik probeerde en poogde het werkelijk te maken - door het hebben van relaties afgescheiden van mij als een 'verstopplaats' voor me door de angst van oordeel van anderen en mezelf als zij realiseren en als ik oprecht met mezelf moet zijn - dat ik geprobeerd/gepoogd heb 'liefde' werkelijk te maken omdat ik niet intiem met mij ben geweest.
Manifesterend de illusie van liefde als relatie om de waarheid te verbergen: Ik ben niet intiem met mezelf geweest vanwege een oordeel dat ik op mezelf zou kunnen plaatsen als ik intiem met mezelf zou zijn geweest - wat zal ik vinden en wat zal ik zien als ik intiem met mezelf zou zijn - ik weet het niet - daarom ga ik er niet in - ik ben er nooit geweest - ik ben nooit hier geweest met mij - ik heb nooit in mij gezien en daarom liever niet: Dit is het moment van zelfoordeel. Omhuld met de gepercipiëerde angst voor het zelf...
Verwijderend dat wat niet werkelijk is dat wat ik gemanifesteerd en ervaren heb als realiteit inhoudende relatie en liefde en zoeken en zuchten voor intimiteit in anderen is - om de waarheid te zien - om in staat te zijn oprecht met mezelf te zijn, eindelijk, voor de eerste keer daadwerkelijk oprecht met mezelf te zijn - dat ik mezelf geoordeeld heb - voordat ik mezelf zelfs maar ben geweest, voordat ik zelfs maar intiem met mezelf ben geweest, voordat ik zelfs maar in mij gezien heb. En door dit oordeel - omhulde ik dit oordeel met angst, toen werd angst mij, het fundament van mij vanwaaruit mijn wereld bestaat, mijn wereld die ik manifesteerde uit dat wat niet werkelijk is: ´Liefde´ - het spel spelen van ogenschijnlijk 'looking for love' en 'searching for love' - en in deze zoektocht bestaat relatie - ik vorm en ontwikkel een relatie afgescheiden van mij - met een ander in exact dezelfde positie als ik - een ander die hetzelfde heeft gedaan als ik - een ander die ook zelf oordeelde voor intiem met zelf te zijn geweest, voor binnenin zelf te kijken, dit oordeel omhullende met angst - deze angst die zij worden, hun fundament - deze angst manifesterend als 'zoeken en zuchten' naar 'liefde' - 'liefde' die niet werkelijk is manifesteren in plaats van intiem met zelf te dienen zijn - deze 'liefde' manifesterend als relatie.
En zo - ondersteunen we elkaar in zelfoordeel doordat we ons samen verstoppen binnen deze 'relatie' die niet werkelijk is - omdat we het manifesteerden vanuit dat wat niet werkelijk is wat 'liefde' is - manifesterende dat wat 'liefde' is dat wat niet echt is en dit ervarende als een 'relatie' die niet reëel is - om de waarheid binnenin ons te verbergen: I k ben niet intiem met mezelf geweest - ik oordeelde mij alvorens intiem met mezelf te zijn geweest - en ik ben aan het proberen mezelf te vervullen - afgescheiden van mij - omdat ik mezelf nooit 'vervuld' heb door intiem met mij te zijn - het moment van zelfintimiteit, het moment dat ik mijzelf toesta intiem met mezelf te zijn - is het moment van zelfvervulling - als ik mij realiseer dat ik vervuld ben!
Vandaar - dit wat 'niet werkelijk' is als 'liefde' als 'relatie' wat ik gemanifesteerd heb als een ervaring - zal mij bewijzen dat het niet 'werkelijk' is - zal me de waarheid van hetzelf tonen: Dat het niet werkelijk is. Dat wat niet werkelijk is als een begin en een einde en daarom zal de relatie niet houden en zo ook liefde - want beiden waren niet werkelijk - als een luchtspiegling in de woestijn - voor een moment ervaar je de luchtspiegeling en dan valt het uiteen - verdwijnt het - net zoals de relatie en net zoals liefde - het is plots weg - op het moment waarop je het het minst verwacht.
'Vervolgens - ik ben alleen gelaten - ik ben alleen gelaten met mij - en dit is mijn angst - om alleen gelaten te worden - betekent dat ik slechts met mij ben - zelfs in deze wereld met miljarden mensen - ben ik alleen en ik heb niet langer een relatie waarachter ik mij kan verschuilen.
Ik ben in staat te manifesteren uit 'liefde' wat niet werkelijk is een andere 'relatie' die niet werkelijk is - waar ik sex als intimiteit definiëer - in plaats van ik die intiem is met mij...
Maar waarom ditzo doen? Ik weet waar het gaat eindigen, het moet wel eindigen, het is altijd dezelfde manier geëindigd: Ik ben alleen gelaten.
Ik ben bang om met mij te zijn - omdat ik dan alleen ben met mij met dit zelfoordeel van mij - het zelfoordeel dat binnenin mij bestaat omdat ik niet intiem met mezelf ben geweest - ik weet niet wat ik in mij zal zien als ik intiem met mezelf ben - wanneer ik in mijzelf zie - als zelfintimiteit.
Niemand mag weten dat ik nog niet intiem met mezelf ben geweest - ga ik op zoek naar een ander die ook nog niet intiem met hunzelf zijn geweest - zichzelf geoordeeld voordat ze intiem met zichzelf zijn geweest - dit oordeel verbergende door het manifesteren en ervaren van relatie wat niet werkelijk is door liefde die niet werkelijk is: Zodoende elkaar ondersteunende om niet intiem met zelf te hoeven zijn - zelfintiem - vanwege wat binnenin zou kunnen bestaan, hetgeen onbekend is.
Hoe lang houd ik dit op - hoe lang ga ik door met luchtkastelen zien/manifesteren als 'relaties' en 'liefde' en dit voor een moment ervaren als 'werkelijk' totdat het plotseling, onverwacht uiteenspat en verwijnt, aan mij de waarheid van hetzelf openbarend: Het is niet werkelijk - dan ben ik wederom alleen gelaten met mezelf in de woestijn - waarom ben ik in deze woestijn? Heb ik mezelf verlaten? Heb ik mezelf verlaten door mezelf niet toe te staan intiem met mezelf te zijn, mezelf geoordeeld voordat ik mezelf heb toegestaan intiem met mezelf te zijn, zodoende mezelf verlaten, en mezelf verloren in de woestijn van luchtspiegelingen - luchtspiegelingen creeërend en manifesterend als 'relatie' en 'liefde' om mijn dorst voor een moment te lessen - om alleen maar te realiseren dat ik doodga van de dorst - dat ik doodga van de dorst - de dorst van mij - de dorst die ik ben die ik alleen kan zien door zelfintimiteit.
En elke keer dat de luchtspiegeling als 'relatie' als 'liefde' dat niet werkelijk is uiteenspat en verdwijnt - ben ik mezelf in deze woestenij binnenin verloren, deze woestijn de gemanifesteeerde ervaring die ik heb toegestaan omdat ik mezelf heb verlaten, zie ik de waarheid: 'relatie' en 'liefde' en 'sex' als intimiteit is niet werkelijk - ik ervaar mezelf in deze woestijn die ik manifesteerde, omdat ik mezelf verlaten heb - stervend van dorst - de dorst die ik ben - maar zal ik de waarheid onder ogen zien - zal ik de waarheid onder ogen zien: Dat ik deze 'doodgaan van de dorst'-ervaring aan het veroorzaken ben - dat ik verantwoordelijk ben dat ik hier ben, alleen in de woestijn als de gemanifesteerde ervaring van mij omdat ik mezelf verlaten heb, voortdurend luchtspiegelingen creëerend en manifesterend van 'relatie' en 'liefde' en 'intimiteit' als sex om slechts een reden: Ik heb mij geoordeeld omdat ik niet intiem met mij ben geweest.
Ik zal óf op deze manier doorgaan - binnenin de woestijn verblijven - de gemanifesteerde ervaring omdat ik me verlaten heb door niet intiem met mij te zijn, maar mij te oordelen voordien, luchtspiegelingen manifesterend als 'relatie' en 'liefde' en 'intimiteit' als sex voor een moment, voor een moment mijn dorst lessend - met een ander die ook bezig is luchtspiegelingen te creeëren en te manifesteren als 'relatie' en 'liefde' en 'intimiteit' als sex - elkaar ondersteunend binnenin deze luchtspiegeling om de waarheid van onszelf te verbergen, het zal óf zo blijven totdat we beiden samen sterven binnenin deze woestijn die wij zijn geworden, omdat we onszelf verlaten hebben, elkaar steunend binnenin deze verlating, elkaars luchtspiegelingen ondersteunend - óf naar een ander uitzien als deze luchtspiegeling uiteenspat en verdwijnt en uiteindelijk samen binnenin deze verlating te sterven - als de woestijn en de luchtspiegeling die we waren geworden uiteenspat en verdwijnt met de dood - wat gebeurt er vervolgens na overlijden?
Òf - als ik de waarheid niet onder ogen zie - zal ik alleen sterven binnenin deze woestenij die ik geworden was - stervend van een schijnbare niet te lessen dorst - alleen maar omdat ik mezelf niet heb toegestaan intiem met mij te zijn - omdat ik mezelf heb toegestaan mij te oordelen voordat ik intiem met mij was geweest.
Mezelf confronterend - zie ik dat ik hier alleen sta binnenin deze woestijn - zie ik dat ik luchtkastelen aan het creëeren en manifesteren ben geweest als relaties en liefde en intimiteit als sex die niet werkelijk zijn - omdat ik realiseer en zie alleen te staan. Hier ben ik - ik zie dat ik alleen ben - ik ben alleen met mij binnenin deze woestijn - de luchtspiegeling als relatie en liefde en intimiteit als sex is plotseling uiteengespat en verdwenen - voor een moment dacht ik dat het weer werkelijk was, voor een moment dacht ik dat het zou duren - doordat het misschien hoop was, misschien was het hoop - de hoop dat deze luchtspiegeling als relatie als liefde als intimiteit als sex gewoon werkelijk zou kunnen zijn - zich gewoonweg als werkelijk zou manifesteren - ik heb zo hard geprobeerd het werkelijk te houden - om het hier te houden, maar vergeefs: Het luchtkasteel als relatie, als liefde als intimiteit als sex wederom onthuld, weer een keer dat het inderdaad niet werkelijk is.
Ik word boos - ik ben vol woede omdat deze luchtspiegelingen niet werkelijk zijn - elke keer dat ik een luchtspiegeling creëer/manifesteer: Het toont mij zijn waarheid: Ik ben niet werkelijk - ongeacht wat ik doe - de fucking luchtspiegeling als relatie als liefde als intimiteit als sex - fucking verdwijnt, spat fucking uiteen, plotseling, onverwacht, wanneer ik niet voorbereid ben, wanneer ik werkelijk hoopte, geloofde en dacht dat deze keer: Het is werkelijk. De boosheid groeit, de boosheid consumeert - ik word deze boosheid - er is niemand anders om het op te verhalen - misschien een andere luchtspiegeling creëeren/manifesteren waarbinnen ik in staat ben de volledige luchtspiegeling naar de vergetelheid te fucken - naar allen die participeren in deze luchtspiegeling -om vervolgens gewoonweg weer een keer te realiseren: Ik ben alleen - de luchtspiegeling is verwoest - nu ben ik hier weer eens alleen..
Of - ik ga huwen met deze luchtspiegeling als relatie met een ander afgescheiden van mij, met 'liefde' en 'intimiteit' als sex - door huwelijk - zal deze luchtspiegeling aan mij gebonden zijn - ik ga met deze luchtspiegeling trouwen en kinderen baren van deze luchtspiegeling - want op zo'n manier - kan de luchtspiegeling mij niet ontsnappen - mij niet verlaten - omdat ie nu van mij is: Ik ben met de luchtspiegeling getrouwd, dus is het aan mij gebonden, ik heb kinderen van deze luchtspiegeling gebaard dus is het zijn verantwoordelijkheid bij mij te blijven - en kan me dus nooit alleen laten door plotseling en onverwacht uiteen te spatten. Yes! Ik heb een manier gevonden om de luchtspiegeling als relatie als liefde als intimiteit door sex 'werkelijk' te maken - door middel van trouwen! Gebonden is deze luchtspiegeling aan mij - gebonden ben ik aan deze luchtspiegeling om niet alleen te hoeven staan binnenin de woestijn dat als mij, omdat ik mij verlaten heb, mijn dorst zal gelest worden voor de rest van mijn leven, voor het restant van mijn leven - ik hoef mij niet onder ogen te zien - ik hoef deze woestijn niet te zien, ik hoef mij niet alleen te zien binnenin deze woestijn die ik manifesteerde en creëerde omdat ik niet intiem met mij ben geweest - ik hoef niet alleen met mij te staan, met dit zelfoordeel in mij - ik hoef niet intiem met mij te zijn: Luchtspiegeling: Ik heb je door middel van huwelijk.
Indien deze luchtspiegeling voor de rest van mijn leven duurt - ga ik dood - deze woestijn zal doodgaan - deze luchtspiegeling zal doodgaan - ik hoef mezelf niet eenmaal onder ogen te komen...
Dan realiseer ik: Deze luchtspiegeling is opnieuw verdwenen en uiteengespat - trouwen is als de luchtspiegeling: Ik heb mezelf voor de gek gehouden - trouwen is ook van de luchtspiegeling: Niet werkelijk. Kinderen barend vanuit het concept een familie te manifesteren om deze luchtspiegeling aan mij gebonden te hebben - om niet in staat te zijn mij weer een keer te verlaten alleen staand binnenin de woestijn die ik ben, ervarend dat wat ik geworden ben - wat ik mij aangedaan heb: Me verlaten - is ook niet werkelijk.
Trouwen, familie - niet werkelijk - de luchtspiegeling is eens te meer verdwenen en uiteengespat - hier ben ik alleen weer een keer - ik zie mij binnenin de woestijn die ik ben - zelfs de luchtspiegelingen die ik manifesteer/creëer zijn me aan het verlaten - mijn bestaan is van verlating - mijn bestaan is van al dat niet werkelijk is - constant en voortdurend uiteenspattend en verdwijnend ongeacht wat ik doe: Ongeacht wat ik doe - wat ik doe is niet werkelijk en het verlaat... WAAROM?
Dan kijk ik binnenin mij en realiseer: Dat ik mij verlaten had door de manifestatie van dat wat niet werkelijk is: Oordeel - en hier zie ik - dat ik gedaan had wat ik geworden was: Dat wat niet werkelijk is en verlating: Oordeel als dat wat niet werkelijk is ik geworden was omdat ik de leugen geloofde dat oordeel werkelijk is en verlating van zelf omdat ik mij verlaten heb door te geloven dat oordeel werkelijk is - en vervolgens dit oordeel binnenin mij manifesterend, deze verlating binnenin mij manifesterend - wat mij geworden is als mijn hele wereld - als mijn hele ervaring als de woestenij van verlating en de luchtspiegelingen van wat niet werkelijk is...
Hier zie ik - eindelijk zie ik - dat deze woestijn mij is - ik deze woestijn manifesteerde als mij omdat ik mij verlaten heb - hier zie ik - zie ik eindelijk - dat deze luchtspiegelingen mij zijn - ik manifesteerde deze luchtspiegelingen omdat ik geloofde dat wat niet werkelijk is werkelijk is: Oordeel.
Daarom - wat zie ik daadwerkelijk - dat alles wat ik ooit gekend heb 'werkelijk' te zijn - alles wat ik gepoogd en geprobeerd had werkelijk te maken - niet werkelijk is.
Ben ik niet werkelijk dan?
Wat doe ik - wat gebeurt er als ik zou realiseren, daadwerkelijk zou realiseren dat dit oordeel binnenin mij - niet werkelijk is - wat zal ik zien - wat zal ik zijn - wat zal er gebeuren - is dit waarvoor ik me had verstopt? Ben ik me aan het verstoppen geweest voor mij achter al wat niet werkelijk is? Voor dat wat niet werkelijk is als oordeel?
Ik zie nu wat er zou gebeuren als ik zou doorgaan - ben ik in staat door te gaan nu ik zie dat dit oordeel dat ik geloofde 'niet werkelijk' als mij gemanifesteerd heeft dat wat niet werkelijk is als al de luchtspiegelingen - als de woestijn binnenin welke ik mijzelf ervaarde omdat ik mij verliet?
Zal ik mezelf nu onder ogen zien - in dit moment - verwijder het oordeel - verwijder dat wat niet werkelijk is - mezelf niet toestaand om het opnieuw te manifesteren en ervaren van luchtspiegelingen wat niet werkelijk is binnenin een woestijn die ik mezelf had toegestaan te worden, manifesteren en ervaren omdat ik me verlaten heb?
Hoe? Alles wat ik gekend heb is deze woestijn, alles wat ik gekend heb is dit verbergen van mij binnenin luchtkastelen wat niet werkelijk is - om gewoonweg mezelf niet onder ogen te zien - dan realiseer ik me weer eens - dat door vragende hoe? - ik mezelf weer eens aan het rechtvaardigen en excuseren ben voor het geen verantwoording nemen voor mij om binnenin mij te zien om intiem met mij te zijn...
En zodoende sta ik - het verlangen een andere luchtspiegeling te creëeren en manifesteren bestaat - het zou simpeler en gemakkelijker schijnen om gewoonweg niet intiem met mij te hoeven zijn, om gewoonweg niet binnenin mij te moeten zien - maar dit is evenzo rechtvaardiging en excuses ten gevolge van zelfoordeel - zulke statements zijn zelfoordeel - NIET MEER!
Ik stop hier - ik accepteer dat ik alleen ben - ik realiseer en zie dat ik nog niet intiem met mij ben geweest en dat ik me voor mezelf aan het verbergen ben geweest door zelfoordeel en dus mij oordelend - en zodoende mij verlatend - NIET MEER!
Ik ben hier zelfintimiteit als mij aan het onderzoeken - nu wie is deze ik - wat zal deze ik als ik ervaren en manifesteren als het oordeel niet langer bestaat - dat wat niet werkelijk is niet langer bestaat - de woestijn zal verdwijnen - de luchtspiegelingen zullen niet meer zijn - en ik realiseer en zie dat al dat bestaat is werkelijk mij - alleen mij.
Wat heb ik gedaan? Ben ik blind geweest - ik heb me verblind binnenin deze woestijn - ik heb me verblind met luchtspiegelingen van de woestijn - omdat ik realiseer dat zelfs de woestijn niet werkelijk was - de luchtspiegelingen en de woestijn beiden waren niet werkelijk - was van het startpunt van oordeel - van welke oordeel niet werkelijk was - kon ik dit gedaan hebben? Waarom - waarom heb ik dit gedaan? O ja - ik oordeelde mij voordat ik mij toestond intiem met mij te zijn - en zodoende de consequenties van dit - is wat ik manifesteerde en ervaarde als de woestijn als de luchtkastelen...
En hier ben ik - ik zie mij - zo simpel - gewoon hier - ik ben hier altijd geweest - ik ben hier en hier zal ik blijven - ik zie mij! Zou het zo simpel kunnen zijn?
Wie anders is nog steeds veloren binnnenin luchtkastelen en woestijnen vanwege de angst om intiem met zelf te zijn - zelfintimiteit - into me i see - in mij zie ik - MIJ!

Bedankt Winged.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te verstoppen in een relatie - om in het plaatje in en als het verenigd bewustzijnsveld te passen om de waarheid binnenin mij te verbergen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te verlaten - in de eerste plaats - voor de angst voor het oordeel van anderen en het zelfoordeel - de angst voor zelf.

Zelfoordeel toestaand = toestand aha!
Heel korte quote: Relaties en intimiteit als sex bestaan niet echt. :D
Bedankt Jack
Laatst gewijzigd door Sylvie op 03 jan 2011, 20:34, 22 keer totaal gewijzigd.
Adem is het voedsel voor het lichaam
Gebruikersavatar
Martijn
Berichten: 980
Lid geworden op: 09 mar 2009, 17:01
Locatie: Valthermond
Contacteer:

Re: Zelfintimiteit

Bericht door Martijn »

tsjonge, fijn zo'n vertaling
Bezoek mij op Facebook: www.MartijndeGraaf1001.facebook.com
Gebruikersavatar
IngridBloemheuvel
Berichten: 258
Lid geworden op: 28 dec 2008, 00:46
DIP: Ja
Contacteer:

Re: Zelfintimiteit

Bericht door IngridBloemheuvel »

cool Sylvatica, bedankt!
Ik ben geen Wie, ik ben Hier
Op Weg naar Leven
Sylvie
Berichten: 105
Lid geworden op: 02 dec 2010, 19:53
DIP: Ja
Contacteer:

Re: Zelfintimiteit

Bericht door Sylvie »

O super dat jullie dit ook fijn vinden. Voeg ik elke x stukje toe tot ie klaar is.
Adem is het voedsel voor het lichaam
Jorn
Berichten: 124
Lid geworden op: 05 jan 2009, 21:54

Re: Zelfintimiteit

Bericht door Jorn »

Top werk, bedankt!
Sylvie
Berichten: 105
Lid geworden op: 02 dec 2010, 19:53
DIP: Ja
Contacteer:

Re: Zelfintimiteit

Bericht door Sylvie »

............................................OVEREENKOMST....................................................
Eer jezelf, wees getrouw en zonder schaamte. Je moet geen enkele poging doen om je partner tevreden te stellen. Het is een samenkomen, want jullie genieten van elkaar. Laat de seks er uit, seks is niet het objectief. Intimiteit is waar je naartoe gaat, er is niets in seks, buiten oppervlakkige rillingen is het leeg, volkomen nutteloos en zal het je niet ondersteunen in wie je bent. Intimiteit met jezelf is wat vrede zal openen.
Ga en heb wat plezier met jezelf. Ga en doe het. Perspectief van Anthony
door admin1 » vr 06 feb 2009, 23:18
Adem is het voedsel voor het lichaam
Plaats reactie

Terug naar “Onderzoek van Relatie versus Agreement”